home sweet home

Hier zijn we weer! In Holland! Grote verhalen dat het hier zo'n lekker weer was, ik ben thuis, weg zon. Heel oneerlijk haha!
Moet zeggen dat deze laatste week echt als een trein voorbij is gevlogen. Elke keer dacht ik bij mezelf, goh de laatste keer dat ik dit doe, de laatste keer dat ik dat doe..
Donderdag hebben we afscheid genomen van de school. En dat was amazing!
We moesten 's morgens vooraan komen in de assembly, en daar werden we verwend met allemaal mooie tekeningen. Ook kregen we een vest met het logo van de school, echt heel leuk. :)
Als traditie, moet iedereen die weg gaat, de bel luiden. (naam van de school: Blue bell hill)
Ook wij mochten dat doen, en het kippenvel schoot me toch op mn lijf! Het was ineens zo officieel, zo werkelijk dat we dit allemaal achter gingen laten.
Je wilt ook echt niet weten hoeveel knuffels ik gehad heb. Zelfs een meisje dat begon te huilen, oef dan breekt echt je hart.. Huilen omdat je weg gaat, echt heel verdrietig. :(
Het was al snel kwart over 3, en alle kindjes gingen naar huis.
Ook heb ik super veel leuke dingen gehad van de leraren, van snoep tot voorleesboekjes, je kunt het zo gek niet bedenken.
'S avonds zijn we uit eten geweest met mijn gastgezin. Weer lekker gelachen, nog wat foto's gemaakt en terug naar huis. Snel omkleden, want dit was onze laatste Thursday student night! ROCKCITY!
Wel moest ik die avond al afscheid nemen van Steve. Ik kreeg nog meer cadeautjes, en een hele dikke bijna huil knuffel. maaaaaaaaaar het bleef droog!
Daarna naar Rockcity, en nog even lekker gedanst. 'T was een toppie afsluiter. :)
Vrijdagmorgen moest het dan echt gebeuren. Ik heb het allemaal zo lang mogelijk uitgesteld (dat doe ik eigenlijk bij alles). Maar het moest nu echt, mn koffer inpakken.
En dat was wat zeg, maar goed dat ik alleen thuis was want ik was niet te genieten! Niets paste, en hij zat natuurlijk veel en veel te vol.
Maar het moest toch echt allemaal mee!
Met pijn in m'n hart, heb ik m'n pantoffels achtergelaten. en daar had ik gisteravond al spijt van!
Om half1 kwam Andrea terug van haar werk om afscheid te nemen. dat viel zwaar, pfoe. Als ik er nu weer aan denk krijg ik weer die vervelende prikkelogen.
In deze 8 weken, zijn we veel omgegaan met de jongen van mijn gastgezin en een vriend daarvan. erg gezellig, haha. We zouden Jordan ontmoeten in de stad, en Kieran woont vlakbij dus die kwam naar m's huis. En jawel, hij heeft mn koffer gedragen, helemaal naar de tram! Dat was me best een stukkie, super lief. :)
De laatste keer in de tram, de laatste keer uit de tram.. En wandelen naar de bushalte. Daar stond Jordan ook te wachten. Dikke knuffels, en tranen waren er allemaal bij. Bye bye, see you later. :(
En daar gingen we, met een lijf vol nieuwe ervaringen, die ik nooit maar dan ook echt never nooit meer zal vergeten.
'T was nog even spannend, want we kwamen in de file te staan! Gelukkig maar heel eventjes, dus waren we rond kwart over 2 op het vliegveld. Zelf onze boarding pass uitgeprint, en naar de douane.
Ik had thuis van Andrea mijn lievelings ontbijt gekregen, om mee te nemen naar huis. Dat was ik bijna vergeten dus in een plastic tas gedaan. Ja dom, want daar zat een fles stroop bij, en die mag natuurlijk niet in m'n handbagage. Chips. :(
Koffer moest open, wat natuurlijk bijna niet ging, en die fles werd zonder enige liefde in die stomme prullenbak gegooid.
Nog even een lekker broodje gegeten, en naar het vliegtuig.
Wat ik trouwens vergeten ben te vertellen. Je wilt echt niet weten wat een kleren we allemaal aan hadden. Toen ik naar Engeland toe was, was het toch wel goed koud. Ik had daarom ook een leren jasje aan, en mijn winterjas eroverheen. geen probleem. Maar nu, scheen de zon, was het ongeveer 15 graden, en had ik nog meer kleren aan als dat ik heen ging!
3 shirts, een dik vest, een leren jas, EN EEN WINTERJAS. Had m'n winterjas en m'n leren jas in m'n hand, maar toch. Het idee dat ik overal zo mee liep te zeulen haha.
Wat was ik blij toen ik dat gisteravond allemaal uit en af kon doen.
Vliegreis liep heel voorspoedig, waren zelfs eerder dan verwacht! We moesten ongeveer heel Schiphol rondlopen voor onze koffers, maar ze waren er snel!
En daar stond mn lieve familietje, met een welkoms ballon! Toch ook wel weer heel fijn om hun te zien. <3

Dus, al met al. Heb ik echt een top top top tijd gehad. Heb ik ontzettend veel geleerd, veel nieuwe mensen ontmoet en veel nieuwe dingen gedaan. Ik zal dit nooit meer vergeten, en heb iedereen die ik daar heb ontmoet in m'n hartje gesloten. Hoop nog is terug te gaan, maar ben blij om weer thuis te zijn.

Home sweet home. (L)